Wola

Wola

Wola zajmuje obszar 19,26 km², mieszka tu 139 tysięcy osób. Wola, to dzielnica wypełniona po brzegi historią. Spotyka się ją niemal na każdym kroku; przypominają o niej pomniki, cmentarze, ulice oraz miejsca owiane legendą. Tutaj, u zbiegu obecnych ulic Elekcyjnej, Obozowej i Okopowej, mniej więcej przed 400 laty odbywały się wolne elekcje, na których szlachta wybierała kolejnych królów polskich.

W czasach późniejszych Wola stała się przemysłowym przedmieściem Warszawy.

Obecnie dzielnica przeżywa swój renesans. Z ośrodka przemysłowego nabiera znaczenia centrum biznesu, handlu i usług. Na terenie Woli otwierają swoje biura największe koncerny, banki i towarzystwa ubezpieczeniowe. Wiele terenów przeznaczonych zostało pod inwestycje mieszkaniowe. Modernizowane są najważniejsze trasy komunikacyjne.

www.wola.waw.pl

Historia Woli

Pierwsza wzmianka o Woli pojawiła się w 1575 roku. Była to wieś położona na obrzeżach Warszawy. Krzyżowały się tutaj dawne szlaki komunikacyjne, wiodące od Starego Miasta w stronę Sochaczewa , Poznania, Berlina i Drezna.
Swoją nazwę - Wola - wywodziła ze zwolnienia wsi od danin na rzecz księcia pana. Liczne zabudowania i drewniana świątynia (w rejonie obecnego skrzyżowania ul. Redutowej i Wolskiej) świadczyły o randze i zamożności osady.
To właśnie błonia pod wsią Wola, decyzją sejmu konwokacyjnego, wybrano na stałe miejsce elekcji królów polskich. W 1575 roku na polach między wsią Wielka Wola a Starym Miastem Warszawy odbyła się elekcja króla polskiego, na którego wybrano księcia siedmiogrodzkiego Stefana Batorego. Od tej chwili wszystkie późniejsze elekcje, aż do ostatniej - króla Stanisława Augusta Poniatowskiego z 1764 roku, miały miejsce na Woli.
Do tamtych wydarzeń nawiązuje obelisk Electio Viritim, wznoszący się u zbiegu ulic Obozowej, Ostroroga i Sołtyka. Przypomina on, że elekcje były pierwszym krokiem na drodze demokratyzacji życia publicznego w Polsce.
Wieś Wielka Wola - początkowo własność książęca, potem królewska - stopniowo przechodzi w ręce szlachty i mieszczan, którzy wznosili tu swe rezydencje. Wola zmieniała się z wolna, stając się coraz to większą wsią, osadą, w końcu przedmieściem Warszawy. Rozwija się wytwórczość - powstają cegielnie, browary, gorzelnie, młyny. To właśnie Czyste w XIX wieku stało się miejscem popularnym, niemal jak Bielany, gdzie odbywały się zabawy ludowe i świąteczne wycieczki za miasto.
Na przełomie XVIII i XIX wieku założono na Woli kilka cmentarzy: katolicki, luterański i kalwiński, żydowski, prawosławny, muzułmański i karaimski, dając przykład ekumenicznego spojrzenia na uniwersalne wartości wszystkich wymienionych religii.
Największe ożywienie gospodarcze Woli przypada na koniec XIX w. Niewątpliwie miało na to wpływ otwarcie pierwszej linii kolejowej z Warszawy do Wiednia. Rozwój kolejnictwa spowodował, że Wola stała się terenem głównych stacji towarowych lewobrzeżnej Warszawy: stacji towarowej Kolei Warszawsko-Wileńskiej oraz stacji przeładunkowej. Pod koniec XIX wieku wzdłuż torów powstało kilkanaście punktów przeładunkowych i fabryk, które posiadały własne bocznice kolejowe.
Wzrosła liczba ludności: z 9 tysięcy w 1890 roku do 40 tysięcy w 1915 roku. Oprócz właścicieli fabryk, rzemieślników czy kupców, większą część populacji wolskiej stanowili robotnicy najemni.
8 kwietnia 1916 r. oficjalną decyzją władz Wola została przyłączona do Warszawy. Ówczesny generał-gubernator Hans von Beseler podpisał rozporządzenie o włączeniu w granice miasta okalających je przedmieść, a wśród nich - Wolę, Czyste i Koło.
Okres międzywojenny był pomyślny dla nowej dzielnicy: powstały nowe osiedla, m.in. im. S. Żeromskiego przy ul. Obozowej, czy słynne z zabudowy blokowej - Koło. Rozbudował się przemysł - na Woli znajdowało się ponad 800 zakładów zatrudniających łącznie około 45 tys. pracowników.
Położenie Woli, najbardziej na zachód wysuniętej części Warszawy, przez całe stulecia było dla niej z jednej strony dobrodziejstwem, z drugiej zaś narzucało rolę fortu obronnego. Tędy szły wrogie wojska, tu więc sypano szańce, tutaj ginęli nie tylko obrońcy, lecz także ludność cywilna. Podczas II wojny światowej Wola poniosła ogromne straty: w Getcie Warszawskim wymordowano ludność żydowską, w czasie Powstania Warszawskiego na Woli zginęło ponad 50 tysięcy osób. Zniszczeniu uległa też znaczna część zabudowy dzielnicy, a ulice znajdujące się na terenie getta legły w gruzach.
Informacje ogólne
Wola jest jedną z osiemnastu dzielnic m. st. Warszwy. Zajmuje obszar 19,26 km2.
Jej granice stanowią południowo-zachodnie tereny Żoliborza Przemysłowego, północna strona obwodowej linii kolejowej ze stacją Warszawa Gdańska, Al. Jana Pawła II, Al. Jerozolimskie, linia WKD, południowa strona linii kolejowej na odcinku Warszawa Włochy - Warszawa Zachodnia, zachodnia strona Lasku na Kole oraz północno-zachodnia strona Al. Armii Krajowej.
Na Woli mieszka 139 tysięcy osób.
Wola, to dzielnica wypełniona po brzegi historią. Spotyka się ją niemal na każdym kroku; przypominają o niej pomniki, cmentarze, ulice oraz miejsca owiane legendą. Tutaj, u zbiegu obecnych ulic: Elekcyjnej, Obozowej i Okopowej, mniej więcej przed 400 laty odbywały się wolne elekcje, na których szlachta wybierała kolejnych królów polskich. Piękną patriotyczną kartę w historii Woli zapisał generał Józef Sowiński, który broniąc Warszawy w 1831 roku przez wojskami rosyjskimi, zginął na Reducie Wolskiej. Skromny obelisk przypomina miejsce chwalebnej śmierci "jenerała". Szczególnie pamiętne są jednak dla Woli dni okupacji i Powstania Warszawskiego. O bohaterstwie mieszkańców świadczą liczne pomniki i miejsca pamięci narodowej. W czasach gdy Wola była przemysłowym przedmieściem Warszawy, w jej krajobrazie dominowały wiatraki, fabryki, browary, gorzelnie i cegielnie. Z biegiem czasu pojawił się przemysł ciężki. Już w dwudziestoleciu międzywojennym prawdziwymi potentatami były: Towarzystwo Aukcyjne "Norblin", Bracia Buch, Fabryka Taboru Kolejowego, Tramwajowego i Samochodowego Towarzystwa Przemysłowego Zakładów Mechanicznych "Lilpop, Rau i Loewenstein". To dzięki nim dzisiejsze wolskie zabytki są przede wszystkim zespołami przemysłowymi.
Przez ostanie lata Wola zmieniła swoje oblicze. Likwidowane są powoli zaniedbania architektoniczne. Dzielnica obecnie przeżywa swój renesans. Z ośrodka przemysłowego nabiera znaczenia centrum biznesu, handlu i usług. Część dawnych zakładów przemysłowych upadła, a budynki po nich i tereny, które zajmowały całkowicie zmieniają swój charakter. W miejscu byłych Zakładów Radiowych im. M. Kasprzaka dziś mają siedziby: Bank Gospodarki Żywnościowej i Kredyt Bank. Budynki byłych Zakładów Wytwórczych Lamp Elektrycznych im. Róży Luksemburg są siedzibą Powszechnego Banku Kredytowego. Obecnie modernizują się położone przy ul. Karolkowej Warszawskie Zakłady Farmaceutyczne "Polfa". Dynamiczne zmiany objęły także Zakłady Materiałów Lampowych "Polam". W ich dawnych murach mieści się obecnie centrala Powszechnego Banku Kredytowego. Słynne Warszawskie Zakłady Maszyn Budowlanych im. L. Waryńskiego na początku lat '90 przekształciły się w spółkę skarbu państwa Bumar Waryński S.A. Grupa Holdingowa, w skład której wchodzi dwanaście spółek.
Na terenie Woli otwierają swoje biura największe koncerny, banki i towarzystwa ubezpieczeniowe. Wiele terenów przeznaczonych zostało pod inwestycje mieszkaniowe. Modernizowane są najważniejsze trasy komunikacyjne. Jeśli do tego dodamy osiągnięcia w dziedzinie ochrony środowiska, kultury i rozwoju oświaty, to Wola ukaże się jako wizytówka nowoczesnego, europejskiego miasta, jakim jest bez wątpienia Warszawa. Utrwalany przez minione lata obraz Woli jako "dzikiego zachodu", za kilka lat zobaczyć będzie można jedynie na starych fotografiach

Opracowanie pochodzi ze strony Urzędu Dzielnicy.

Imieniny:

dziś: Katarzyny Boguslawa
jutro: Pelagii Feliksa

Wyszukaj w serwisie

Imieniny:

Wyszukaj w serwisie

Z życia miasta

Informacje drogowe, remonty, awarie...

Auto - Moto

Ważne telefony, adresy

Informator, przewodnik

Ratusz - Wirtu@lna stolica

Szukasz pracy - zobacz

Nieruchomości w Warszawie

Pomoc Konsumencka

Logowanie

Najczęściej czytane

Najnowsze artykuły